En de laatste is ook een feit

Zo daar zijn we dan nog 1 keer voordat ik over minder dan 24 uur weer "gewoon" voet zet op Nederlandse bodem. Voordat ik mijn laatste reiservaringen beschrijf wil ik iedereen bedanken voor het trouw volgen van mijn blog. Het was een ongelofelijk gave ervaring om een jaar lang het "onbekende", maar ook zeker mijzelf, te ontdekken en ik vind het echt tof dat er vanuit Nederland zoveel leuke reacties zijn blijven komen.

Mijn laatste verhaal eindigde in Adelaide waar ik, samen met Tjeerd, de kerst door had gebracht. Vanuit daar zijn we doorgevlogen naar Alice Springs, in het midden van Australië, om o.a. de Uluru rots op de foto te zetten. Ondanks dat ik mij de outback, het binnenland van Australië, als een woestijn had voorgesteld was dit alles behalve waar. Het is er droog en door de hitte, het kan er 50 graden worden, groeit er niet veel, maar toch zijn er genoeg bomen, struikjes en gras waardoor er altijd groen in het landschap te zien is. Ondanks dat de Uluru rots niet zo interessant was als gedacht, van veraf ziet het er mooier uit dan dichtbij, was het toch interessant om een keer een kijkje in dit afgelegen gebied te nemen. Ook hebben we hier, helaas, 1 van de mindere kanten van Australië gezien. Zelfs vandaag de dag is er nog de kloof tussen Aboriginals en de blanke Australiërs. Vooral in Alice Springs is dit goed zichtbaar aangezien er veel dakloze, en verslaafde, Aboriginals door de straten lopen. Het is triest om te zien dat in een Westers land dit kan gebeuren en ondanks dat er veel projecten lopen om dit te verbeteren gaat dit nog minimaal enkele tientallen jaren duren (het gaat beter met de jongere generaties, maar ook daar zijn nog problemen).

Vanuit Alice Springs zijn we vervolgens, d.m.v. een binnenlandse vlucht van ruim 3 uur, naar Perth (aan de Westkust) gevlogen. Ruim 3 uur vliegen om ongeveer de helft van Australië te overbruggen, om de immense grootte van dit langs nog maar eens te benadrukken. Perth is de meest geïsoleerde miljoenenstad ter wereld en is niet echt een toeristenbestemming. De reden om naar deze stad te gaan was het feit dat er mooie stranden zijn en het er bijna altijd goed weer is (in 2 weken tijd hebben we nog geen volledige dag bewolking gehad). Hier hebben we nieuwjaar gevierd met een grote groep mensen van het hostel en dit was de eerste keer dat er geen vuurwerk te zien was om middernacht (was wel even wennen maar desondanks was het toch een gezellige avond). In deze 2 weken hebben we vrijwel niks cultureels gedaan behalve een bezoek aan het maritiem museum, waar o.a. een deel van de Nederlandse boot "De Batavus" (die in de 16e eeuw voor de kust verging) te zien was. Ook hebben we een rondleiding in een onderzeeër gekregen, erg interessant.

De afgelopen 4 dagen heb ik op een nieuw continent doorgebracht, Azië. Om de reistijd enigszins te beperken had ik besloten om nog even 4 dagen in Kuala Lumpur (Maleisië) te verblijven. Dit bood mij ook meteen de kans om een eerste indruk te krijgen van dit deel van de wereld. Kuala Lumpur is een gigantische stad, ongeveer 8 miljoen inwoners, en dit in combinatie met de tropische hitte (30+ graden en 80% luchtvochtigheid) geeft het gevoel dat je in een oven zit. Gelukkig hebben we een hostel uitgekozen met airconditioning dus slapen konden we wel.

Ondanks dat de zweetklieren flink gewerkt hebben is het toch een stad die de moeite waard is om te bezoeken. Uiteraard kun je er de fotogenieke Petronas Torens aanschouwen, ongeveer 500 meter hoog, en zijn er genoeg tempels te bezoeken. Omdat we er de 1e dag al achter kwamen dat de stad lopend bezichtigen niet ideaal is zijn we ook met een tour rondgegaan (in een privébusje en met airco :D). We zijn naar een Chinese en Hindoestaanse tempel geweest, maar ook de nationale moskee (Maleisië is een moslimland). De tempels waren wel redelijk zoals ik had verwacht, kleurrijk en versierd met beelden, maar de moskee was toch iets anders. Ik weet dat er geen afbeeldingen van profeten of Allah gemaakt mogen worden, maar er was werkelijk niks van versieringen te vinden (zelfs geen verzen uit de Koran). Ondanks dat was het wel de moeite waard vanwege de imposante omvang en het feit dat ik als niet-moslim het geluk had dat ik een sexy, paarse jurk aan mocht ;). Ook heb ik de Batu grot bezocht, buiten India het belangrijkste Hindoe heiligdom (volgende maand komen er meer dan een miljoen Hindoes van over de hele wereld hier naartoe). De grot is een offerplek voor de god van de oorlog, er staat een gigantisch bladgouden beeld van haar aan het begin van de grot, en wordt bewoond door tientallen apen (die je spullen jatten als je niet uitkijkt). Helaas is het wel typisch Aziatisch dat zelfs een heilige plek vol rotzooi ligt, iets wat ik niet kan begrijpen en waardoor ik Azië minder aantrekkelijk vind dan de andere continenten.

Een bezoek aan Azië is niet compleet zonder de lokale cuisine te hebben geprobeerd en dat is dan ook gebeurd. De curries en (semi-)pittige soepen, alsmede straateten (met name gefrituurde snacks en vers fruit) zijn zeker goed bevallen, maar inmiddels kijk ik stiekem toch ook wel weer uit naar een ouderwets broodje kroket en een lekkere wortelstamppot met rookworst.

Het jaar is echt omgevlogen, met vele hoogte- en ook enkele dieptepunten, en ik ga dan ook met een dubbelgevoel naar huis. Uiteraard wil ik iedereen weer graag zien en spreken, maar dit betekent ook dat er een einde komt aan een supergave periode waarin geen enkele dag hetzelfde was. Ik ga de vele reis- en wachturen zeker niet missen, maar het sociale (in een hostel zijn er altijd mensen om je heen) en dynamische (doen wat je wilt, wanneer je wilt) beviel mij prima en ik hoop dan ook dat ik niet teveel heimwee naar het reizen ga krijgen.

Nogmaals bedankt voor ieders interesse en tot snel!